sábado, 3 de julio de 2010

RETORNO



Camiñamos pola vida de frente, de frente, de frente...obsesionados en seguir o camiño cara un lugar que ambicionamos, dereitos a un obxectivo onde se supón que atoparemos felicidade.

Pero, ás veces, despois de moito camiñar cos ollos fixos, decatámonos que estabamos errados, que o noso obxectivo comeza a se desdibuxar, de maneira que por un tempo, nos sentimos perdidos, sen rumbo, valeiros.

Daquela pensamos que cómpre volver atrás, camiñar sobre as nosas pegadas e replantexarse todo.

E descubrimos que era doado atopar o que buscábamos se mirásemos un pouquiño máis preto, sen tanta ambición...

Sinto que estou de volta, onde quero estar, serenamente feliz.

O camiño de regreso, anque non exento de bágoas, resultoume doado.

18 comentarios:

Cuspedepita dijo...

Caminamos por la vida de frente, de frente, de frente...obsesionados en seguir el camino hacia un lugar que ambicionamos, derechos a un objetivo donde se supone que encontraremos felicidad.

Pero, a veces, después de mucho caminar con los ojos fijos, Nos damos cuenta de que estábamos errados, que nuestro objetivo comienza a desdibujarse, de manera que por un tiempo, nos sentimos perdidos, sin rumbo, vacíos.

Entonces pensamos que es preciso volver atrás, caminar sobre nuestras huellas y replantearse todo.

Y descubrimos que era fácil encontrar lo que buscábamos se mirásemos un pouquito más cerca, sin tanta ambición...

Siento que estoy de vuelta, donde quiero estar, serenamente feliz.

El camino de regreso, aunque no exento de lágrimas, me resultó fácil.

Marcelo dijo...

Te doy la bienvenida!

Antón de Muros dijo...

Benvida, Cuspe :-)

A luz e a calor do verán teñen agarimos para ti ;-)


Unha aperta dende o inverno...

Antón.

mariajesusparadela dijo...

Sempre temos ó lado o que nos compre. Só hai que saber velo.

Chousa da Alcandra dijo...

Sexa como sexa o que dis; e sexa como fose o que calas...a min alédame moito o teu retorno.
Chuchos

fonsilleda dijo...

Benvida. Botábate en falta.
Bicos

Paz Zeltia dijo...

Non habería camiño de volta se antes non tivese existido a ida.
Entón probablemente o mesmo sitio, ou o mesmo estado, sería unha cárcera.
Ten un que ir para poder volver, e estar.
só nas eleccións está a liberdade,
non nas cobardías.

en calquera caso, alédame verte feliz

Myriam dijo...

Bienvenida de regreso, lo importante es que encontraste el camino de regreso a casa.

Besos

Miguel Martinez Martinez dijo...

Benvida cuspe.
se te añoeraba.
Besos.

Aniña (@vampyevil) dijo...

gracias por volver aqui...
te he dejado una sorpresita en forma de premio en mi blog, espero y deseo que te guste.
Muchas gracias por todo.
besitos Aniña

Anónimo dijo...

Buenas noches, Cuspedepita:

Se notaba tu ausencia.
Abrir caminos nuevos, siempre es duro.
Y el recorrido difícil.
Fuiste valiente al elegir iniciar la andadura, y lo has sido ahora.
Has visto de cerca lo que buscabas, y has sabido apreciar el valor de lo que de veras te hace feliz.
Y nos alegramos de que lo seas y lo celebramos contigo.

Un abrazo. Gelu

irene dijo...

Es verdad, a veces las cosas se tiene tan cerca, tan pegadas, que no se ven.
Dicen que la vida es un valle de lágrimas, por algunos caminos más que por otros, de cualquier forma me alegro que estés de vuelta y serenamente feliz.
Moitos biquiños, Cuspedepita.

irene dijo...

Me gusta mucho la foto, ese lugar da sensación de serenidad y paz.

Raposo dijo...

Benvida de novo.

An dijo...

Sempre temos preto o que de verdade precisamos. Apertas

São dijo...

A foto está muito bonita e te desejo que essa beleza se estenda à tua vida, sinceramente.


Que a Espanha seja campeã amanhã na África do Sul.

Apertas.

A nena do paraugas dijo...

Alégrome de que o retorno fose sereno e feliz. Os camiños de volta, ás veces resultan longos, pero doados, ao cabo.

Un saúdo.

Chus dijo...

Parabens...Cuspedepita, e que non cabe dúbida de que se fai camiño ó andar, como di a canción, pero tamén se fai camiño ó desandar...Unha aperta moi forte.